صعود مشترک به قلّه دماوند

معرفی قله :
قله دماوند به ارتفاع 5671 متر، بعنوان بام ایران و با شهرتی جهانی یکی از منحصر بفرد ترین جاذبه های طبیعی ایران بشمار می رود. کوه دماوند در ۹۰ کیلومتری شمال شرقی تهران و ۷۵ کیلومتری جنوب غربی شهر آمل در البرز مرکزی و بخش لاریجان قرار دارد و جاده توریستی هراز که تهران را به مازندران متصل می سازد از نزدیکی آن عبور می کند . در عین حال دماوند بعنوان بلندترین قله مخروطی جهان با کمتر از سه هزار نفر صعود کننده خارجی کم‌گذرترین قله مخروطی جهان به‌شمار می‌رود. این در حالی است که از رقیب آن یعنی فوجی یاما در ژاپن با 3776متر ارتفاع سالانه 300 هزار گردشگر خارجی بازدید میکنند.
آخرین فعالیت آتشفشانی دماوند به چند هزار سال پیش برمیگردد. اکنون آتشفشان دماوند در مرحلۀ نیمه فعال به سر می برد. وجود چشمه های گوگردی و آب گرم که در جنوب شرقی کوه قرار دارند و همچنین فوران گازهای گوگردی، نشانه هایی از این فعالیت می باشند.

نشانه های فعالیت های آتشفشانی کوه دماوند، در 500متر انتهایی قلۀ آن و در جبهه جنوبی دیده می شود که این محل به تپه گوگردی یا دودکوه معروف است. بزرگترین حفره ای که گاز گوگرد از آن خارج می شود، در بالای تپه گوگردی و در نزدیکی قله و دهانۀ آتشفشان قرار دارد که بخار گوگرد مانند ستونی بزرگ، از حفره ای با فشار زیاد به بیرون رانده می شود و تا ارتفاع چند متر به بالا می رود. این ستون بخار از دامنه های دماوند نیز قابل مشاهده است.

دماوند بلند ترین کوه ایران و خاورمیانه و همچنین بلندترین قله ی آتشفشانی آسیاست دماوند همچنین بلندترین شیب را در بین قله های آتشفشانی دنیا دارد که این کوه را در رده ی دوازدهم بلندترین قله های دنیا از نظر ارتفاع نسبی قرار میدهد.

از آثار و کتب تاریخی بجا مانده اینطور برمی آید که در زمان‌های قدیم عده‌ای خود را به قله دماوند رسانیده بودند. اما اولین صعود مکتوب و موفقیت ‌آمیز به قله. دماوند توسط اروپائیان در سال ۱۸۳۷ و شخص تیلر تامسن صورت گرفته ‌است. همچنین نخستین صعود مستند ایرانی به این قله، به سال ۱۸۵۷ باز می‌گردد که تیم سرهنگ محمد صادق ‌خان قاجار ارتفاع آن را ۶۶۱۳ ذرع تعیین نمود.

مسیرهای صعود:
برای رسیدن به قله دماوند، مسیرهای مختلفی وجود دارند که شناخته‌ شده‌ترین آن‌ها این جبهه‌ها هستند:
جبهه شمالی؛ مسیر صعود این جبهه از میان دو یخچال سیوله (سمت راست) و دوبی سل (سمت چپ) صورت می‌گیرد.
جبهه شمال شرقی؛ پناهگاه تخت فریدون در این مسیر قرار دارد.
جبهه غربی؛ پناهگاه سیمرغ در این مسیر قرار دارد.
جبهه جنوبی؛ پلور، رینه (2100 متر)، گوسفندسرا (3000 متر)، بارگاه سوم (4200 متر) و آبشار یخی در این مسیر قرار می‌گیرند.
آسان‌ترین این مسیرها جبهه جنوبی و سخت‌ترین آنها جبهه شمالی است. در مسیر جنوبی، آبشاری وجود دارد که همه سال یخ ‌زده‌است و تنها در تابستان‌های بسیار گرم، جاری می‌شود که به همین دلیل به آن آبشار یخی گفته می‌شود. این آبشار با قرار داشتن در ارتفاع ۵۱۰۰ متری، از نظر ارتفاع از سطح دریا مرتفع‌ترین آبشار خاورمیانه است.

از تهران که به جاده هراز رفتید پس از گذر از شهرهای بومهن، رودهن و آبعلی به دو راهی دماوند – فیروزکوه و آمل میرسید. مسیر مستقیم به سمت آمل را ادامه دهید. پس از پشت سر گذاشتن امام زاده هاشم و حدود 20 کیلومتر بعد از پلور ورودی شهر رینه در سمت چپ قرار دارد. از اینجا حدود 5 کیلومتر راه تا رینه در پیش دارید.
برای دسترسی به گوسفند سرا (مسجد صاحب الزمان) هم باید از جاده ای که به موازات جاده هراز، رینه را به پلور متصل میکند به سمت پلور حرکت کنید و پس از حدود 5 کیلومتر به جاده خاکی میرسید که تابلوی زرد با نوشته "منابع طبیعی دماوند" در ورودی آن دیده میشود. این جاده خاکی بطول 6-7 کیلومتر به گوسفند سرا میرسد که مبدا صعود کوهنوردان از جبهه جنوبی میباشد. از این جاده خاکی ماشینهای شاسی بلند، مینی بوس، نیسان و یا ون میتوانند عبور نمایند. از رینه به گوسفند سرا نیسان کرایه ای نیز موجود میباشد.

مشروح گزارش صعود:سه نفر از اعضای گروه کوهنوردی شهدای آنسرمحله لنگرود به همراه همنوردان دیگر از گروه کوهنوردی لیله کوی پاینده لنگرود ساعت 20 دقیقه بامداد پنجشنبه 30 مرداد ماه 93از فلکه نماز شهرستان لنگرود توسط یک دستگاه مینی بوس بسمت رینه حرکت نمودند.توقف کوتاهی در شهرستان آمل در ساعت 5 صبح صورت گرفت تا دوستان همنورد نماز صبح را اقامه نمایند.

در داخل ماشین مسئولان برنامه به حاضرین بدین شرح معرفی شدند:

آقای حیدری خلاصه ای از برناه صعود را برای حاضرین تشریح نمودند.تعداد افرادی که از لنگرود حرکت نمودیم 17 نفر بودند که 2 نفر دیگر از همنوردان بعداً در مسیر صعود به ما ملحق شدند.

ما در ساعت 7/40 صبح به رینه(reyneh) در لاریجان آمل رسیدیم.در ابتدا به مرکز فدراسیون کوهنوردی رفتیم و اسامی صعود کنندگان را در دفتر فدراسیون ثبت نمودیم.صبحانه در یک رستوران تقریباً در روبروی فدراسیون رینه صرف شد.

پس از صرف صبحانه بسمت گوسفند سرا حرکت نمودیم.ما در ساعت8/55 حرکت را با همان مینی بوس آغاز کردیم.نمای قله های پاشوره و عبرت به ارتفاع 4000-4050متر از دور نمایان بود.از محیطبانی دماوند تا گوسفندسرا جاده خاکی بود.ساعت 10صبح به گوسفندسرا رسیدیم.ساعت 10/50 شروع حرکت پیاده روی ما بود.ما در ساعت 16/30به کمپ اصلی فدراسیون در ارتفاع 4200متری رسیدیم.

چادرها و بارهای مازاد که حمل قاطر شده بود با تاخیر چند ساعته به ما رسید.نصب چادرها بهمین دلیل خیلی دیر انجام شد و این مساله خیلی باعث اذیت دوستان در آن سرما گردید از طرفی شلوغی کمپ اصلی که با امکانات بسیار محدودش نمی توانست جوابگوی خیل عظیم کوهنوردان از سراسر ایران باشد و هرج و مرج موجود بسیاتر جلب توجه مینمود.

تعدادی از دوستان از جمله بنده حقیر وضعیت مناسبی نداشتیم.با توجه به مشکلات پیش آمده نتوانستیم دوستان همنوردمان را در صعود به قله همراهی نمائیم.

ساعت 1/45 بامداد دوستان به قصد صعود به قله حرکت خود را شروع نمودند.در ساعت10صبح جمعه31/5/93 به قله رسیدند.پس از جشن صعود و گرفتن عکسهای خاطره انگیز دوستان ما بسمت پائیبن حرکت نمودند.

لازم به ذکر است که تعداد دیگری از دوستان از آبشار یخی در ارتفاع 5100 متر به پاین برگشتند. تعداد 10 نفر از دوستان عزیزمان به بام ایران یعنی دماوند سرفراز در ارتفاع 5671 متر سجده شکر بجای آوردند.بنده حقیر و 2 نفر از دوستان صبح بسمت گوسفند سرا حرکت نمودیم و در ساعت12/30 به گوسفندسرا رسیدیم( البته با اطلاع سایر دوستان) سایر همنوردان در کمپ ماندند تا عزیزانمان از قله به کمپ 4200 برگردند.همنوردان پرافتخار ما در ساعت 20 روز جمعه31/5/93 به گوسفند سرا رسیدند و در آغوش گرم ما استقبال کنندگان قرار گرفتند.ما در ساعت20/10 به سمت لنگرود حرکت کردیم.صرف شام در یکی از رستورانهای شهر آمل و صرف هندوانه در شهرستان تنکابن از دیگر برنامه های ما بود.ما در ساعت 4/30 شنبه1/6/93 به شهرستان لنگرود رسدیم.

چشم انداز قله دماوند در مسیر رینه به گوسفندسرا

دماوند فقط یک قله نیست،دماوند یک نماد است،یک سمبل است از سرافرازی یک ملت به بزرگی ملت ایران،نماد استواری و صلابت ایران است.دماوند سمبل مقاومت و ایستادگی در برابر ناملایمات است.دماوندنماد جایگاه واقعی ایران و ایرانی است،جایگاهی که باید به آن برسیم.دماوند فقط بزرگترین قله خاورمیانه نیست بلکه نماد جایگاهی است که کشورمان باید در افق 1404 به آن برسد،یعنی ایستادن بر قله پیشرفت و ترقی و سرآمد کشورهای منطقه بودن،جایگاهی که ملت ایران شایسته آن می باشد.دماوند فقط بزرگترین آتشفشان خاموش نیست بلکه نماد خشم فروخورده این ملت در برابر زورگویان و استعمارگران می باشد.

اعضای شرکت کننده از گروه کوهنوردی شهدای آنسرمحله لنگرود(از راست به چپ:آقای هادی شعبانی-آقای حاج پرویز آل شعبان-بنده حقیر عیسی گل پور)

صعود مشترک کوهنوردان لنگرودی به قله5671متری دماوند

کوهنوردی در مسیر کمپ اول و کمپ دوم

ادامه مسیر تا ارتفاع4200 متری(کمپ دوم یا کمپ اصلی) در ضلع جنوبی دماوند

حمل چادرها و کیسه خوابها توسط قاطر به کمپ اصلی فدراسیون کوهنوردی

محل استقرار چادرها در محدوده کمپ اصلی در ارتفاع4200متری-بارگاه سوم دماوند

چاله ای که گاز گوگرد از آن متصاعد می شود در نزدیکی قله که از نمای پایین در صورت صاف بودن هوا قابل رویت می باشد

صعود به بام ایران در ساعت 10 صبح جمعه 31 مرداد ماه93

عکسدیگری از صعود دوستان همنورد

آقایان حاج پرویز آل شعبان و هادی شعبانی از گروه شهدای آنسرمحله لنگرود

به نماد فسیل گوسفند در پشت سر دوستان صعود کننده توجه کنید

از 27 سال پیش که کوهنوردی را بطور غیر حرفه ای شروع کردم تا کنون در رویای صعود به بام ایران بودم اگر چه به این مهم نائل نشدم اما خداوند را شاکرم که در کنار دوستان همنوردم تا سر حد توان تلاش نمودم.در آغوش گرفتن دوستان همنوردم پس از بازگشت موفقیت آمیز از قله جز بهترین و شیرین ترین لحظات عمر ورزشیم بود.اگر عمری باقی بود دوست دارم به این آرزو برسم اگر نه دوستان همنورد از این عاشق کوهستان یادی بنمایند.

درود بر همه عاشقان واقعی کوهستان

در پایان جا دارد از صدا و سیمای مرکز گیلان (شبکه باران) بخاطر انعکاس خبر این صعود تقدیر و تشکر

نمائیم.همچنین از آقایان داود فیضی و ابراهیم فلاح در آنسرمحله لنگرود بجهت حمایت مادی و معنوی

که باعث دلگرمی ما در این صعود شدند نهایت تقدیر و تشکر را بعمل می آوریم.

گروه کوهنوردی شهدای آنسرمحله لنگرود