دشت دریاسر تنکابن:این دشت یکی از زیباترین مناطق شمال ایران است که در قسمت جنوبی این شهر و در منطقه دوهزار قرار دارد.
این دشت که در ارتفاع2000متر از سطح دریا قرار داردبین4 کوه محصور شده است.ازسمت جنوب غربی کوه الموت،بلندترین کوهی
است که این دشت را احاطه کرده است.در حقیقت این دشت مرزی است که پوشش سبز و جنگلی شمال را به پوشش برفی و یخچالی
کوه الموت متصل می کند.
سطح این دشت در بهار پراز گلهای زردرنگی می شود که در میان چمنهای سبز رنگ رخ می نمایاند.از جالبترین ویژگیهای این دشت آن است
که در کف آن دهها چشمه وجود دارد و آب از میان سبزه ها به بیرون می جوشدبطوریکه در فصل بهار که آب زیاد است بسختی می توان
مکان خشکی در دشت پیدا کرد.همچنین رودخانه پرآبی نیز از وسط این دشت جاری است که از ارتفاعات سیالان سرچشمه می گیرد
و بر زیبایی دشت بطور خیره کننده ای می افزاید.
همه ساله در اواسط اردیبهشت ماه و همزمان با روییدن میلیونها گل زرد همایشهای کوهپیمائی زیادی با حضور گروههای کوهنوردی
از سراسر ایران در این منطقه برگزار می شود از این رو این منطقه بی نظیر را بهشت اردیبهشت ایران می نامند.
بدلیل موقعیت خاص جغرافیایی این منطقه در فصول مختلف مناطق کم نظیری را می توان در آن شاهد بود.
در فصل بهار چشمه های جوشان که از کف دشت جاری می شوند .گلهای زرد رنگ که اندازه شان در حدود20-30سانتیمتراست
از یک سو ،کوههای پوشیده شده از جنگلهای انبوه از سوی دیگر،قله سیالان با یخچالهای بزرگ از سمت دیگر را می توان در یک نگاه دید.
در فصل پاییز یکی بدیعترین صحنه ها در این دشت شکل می گیرد.میلیونها برگ که از درختان جدا می شوند در فضا معلق شده و به زمین می ریزند
و زمین را با رنگهای گوناگون خود فرش می کنند.از دیگر صحنه ها که در شب قابل ملاحظه است مشاهده شهاب سنگها است
که در صورت خوب بودن هوا(شبها معمولاً اگر ابری نباشد البته هوا خیلی سرد است)می توان به بیرون رفت و آسمانرا
برای مدت مدیدی نگاه کرد و لذت برد.
کوه سیالان با ارتفاع 4185 متر در رشته کوههای البرز غربی در مرز بین دره الموت و دره2000 واقع شده است.شمال این قله دشت دریاسر
جنگلهای 2000و تنکابن(شهسوار)قرار گرفته و در جنوب آن منطقه الموت قرار دارد.از غرب به گردنه سیالان قله های خشچال و کندیگان و از شرق
به طالقان مشرف است.
مسیر دسترسی به دشت دریاسر تنکابن:پس از رسیدن به شهر تنکابن در غرب مازندران مسیر جاده2000را دنبال کرده به دوراهی
امامزاده قاسم(ع)برسید.در سمت چپ جاده مسیری بسمت دره می رود که انتهای آن به روستای عسل محله خواهد رسید.پس از آن یک تا
یک و نیم ساعت کوهپیمایی کرده و بعد از عبور از تپه ها و چشمه های بین راه به دشت دریاسر برسید.
ارتفاع دشت دریاسر از سطح دریا 2000متراست.به این خاطر در زمستان بسیار سرد است.در بهار بسیار خوش آب و هواست.در تابستان روزها
گرم است. و شبها سرد است.پاییز هم تقریباًهمیشه بارانی است.دشت دریاسر که از آن بعنوان یکی از زیباترین مناطق یاد می شود
دارای یخچالهای طبیعی،چشمه های فراوان،کوههای بلند و بکر و از همه مهمتر گلهای زرد رنگ بابونه است که زیایی منطقه را
دوچندان کرده است.
گزارش تصویری این برنامه:بمناسبت گرامیداشت سوم خرداد سالروز آزادسازی خرمشهرساعت5:30صبح
جمعه 2/3/93 جمعی25نفره از کوهنوردان لنگرودی و خانواده های آنان در میبدان اصلی شهر گرد هم آمدند
ما در ساعت8:30صبح به روستای عسل محله رسیدیم.اینجا انتهای مسیر ماشین رو می باشد.از نکات جالب
توجه در طول مسیر جاده باریک و پر پیچ و خم جنگلی بود و ساخت ویلاهای زیاد در این مناطق جلب توجه
می کرد آنهم در ارتفاعات بالا و پر شیب ونحوه حمل مصالح ساختمانی به این نقاط سئوال برانگیز بود.
صبحانه در عسل محله صرف شد.پس از حدود دو ساعت پیاده روی ما در ساعت10:30 به دشت دریاسر رسیدیم.
در طول مسیر کوهنوردان زیادی را مشاهده می کردیم که به این منطقه آمده بودند.صدای آب رودخانه بسیار
دلنواز و چشمگیر بود و منطقه سرسبز جنگلی با درختان فندق و انار و پوشیده از گلهای زرد و صورتی از
جلوه های زیبای مسیر بود.
ناهار در دشت دریاسر که یک دشت محصور بین کوهها بود و کوه سیالان به ارتفاع4185متر به منطقه
الموت قزوین راه دارد با آن عظمت خاص خود و پوشیده از برف جلب توجه میکرد.یک رودخانه از وسط دشت
می گذردکه ازمناظر بسیار دیدنی این مکان است.وجود گیاهانی مثل کنگر و آقطی و... و پر درخت بودن
و پوشیده از چمن بودن از ویژگیهای جالب این دشت است.نهار در چنین مکانی صرف شد.
پس از اقامه نماز و کمی استراحت در ساعت13:45 به سمت پایین حرکت نمودیم و در ساعت15:30به
عسل محله رسیدیم.پس از چند حرکت نرمشی در ساعت15:45 سوار مینی بوس شدیم و در ساعت16:45به شهر تنکابن رسیدیم.
صرف بستنی در چایخانه سر از دیگر برنامه های ما بود.ما در ساعت 19 به شهرستان لنگرود وارد شدیم.یک روز خوب وبیاد ماندنی و در هوای خوب و آفتابی در دفتر خاطرات ذهنمان ثبت و ضبط گردید.
در پایان جا دارد از سرپرستی و مدیریت حاج پرویز آل شعبان و آقای حسین ملکی تشکر و قدر دانی نمائیم.




