پل ارتباطی گروه کوهنوردی شهدای آنسرمحله لنگرود در تلگرام:

link:https://t.me/e30gol

در گرامیداشت هفته بهزیستی کانون سندروم داون استان گیلان همگام با فرزندان آهسته گام اقدام به برگزاری یک دوره پیاده روی در حاشیه استخر لاهیجان  همراه با برنامه های متنوع دیگر برای این عزیزان نمود.

گروه کوهنوردی شهدای آنسرمحله لنگرود امروز جمعه 95/4/25 پس از انجام برنامه هفتگی خود که از ساعت 4/30 بامداد با پیاده روی دور استخر و صعود به ایستگاه پایانی تله کابین لاهیجان همراه بود .در ساعت 8/30 به این عزیزان ملحق شدند و در این برنامه شرکت نمودند.همراهی با این فرشتگان و گلهای آفرینش لذت خاصی داشت و آنچنان تأپیر گذار بود که باعث شد اشک از چشمانمان سرازیر شود.

گروه کوهنوردی شهدای آنسرمحله لنگرود مشارکت در چنین برنامه هایی را در جهت فرهنگ سازی برای اصلاح نگاه جامعه به اقشار مختلف به فراخور حالشان بر خود فرض می داند.

در همین راستا همیشه اعتقادمان بر این اصل استوار بوده هست که ما باید در کنار ورزش و تفریحات سالم به مسائل فرهنگ ساز نیز توجه داشته باشیم.در این همایش علاوه بر پیاده روی حاشیه استخر لاهیجان برنامه نرمش صبحگاهی نیز اجرا گردید.همینطور مسابقه طناب کشی

در پایان این برنامه هدایایی از طرف گروه کوهنوردی شهدای آنسرمحله لنگرود به رسم یادبود به این گلهای زندگی تقدیم گردید.پوشش تصویری این برنامه توسط صدا و سیمای مرکز گیلان(شبکه باران)خواندن سرود ویژه این فرشتگان در حین پیاده روی دور استخر که فضای خاصی را بوجود آورده بود.نمایش عروسکی بخشی دیگر از برنامه های اجرا شده بود که مورد استقبال  فرزندان مهربان سرزمینمان قرار گرفت.حضور برخی از شرکتها در این برنامه جلب توجه مینمود از جمله کلوچه پیمان لاهیجان و شرکت نادیدر این برنامه آقای مهندس محمد فلاح دلاور مبلغ دو میلیون و پانصد هزار ریال از محل صندوق خیریه خیرین دار الاحسان اختصاص دادند و این مبلغ صرف تهیه هدایا جهت این عزیزان گردید.گروه کوهنوردی شهدای آنسرمحله لنگرود مراتب تقدیر و تشکر را از ایشان بعمل می آورد و از خداوند توفیق و سربلندی روزافزون برایشان آروزمند است.

متاسفانه مدتی هست امکان ارسال تصاویر در وبلاگ وجود ندارد و عکسهای ارسال شده قبلی نیز باز نمی شود.پیام ما به مدیر محترم سایت نیز پاسخی در بر نداشته است.امیدوارم رسیدگی و مشکل حل شود.

گزارش برنامه اجرا شده آبشار ماهی مشو:                                                 در ساعت 15/30عصر 95/04/11و در آخرین جمعه ماه مبارک رمضان در یک عصر گرم تابستانی در سه راه جاده چمخاله (جلوی بانک سپه)گردهم آمدیم.توسط سه دستگاه خودروی سواری شهرستان لنگرود را بسمت آبشار ماهی مشو ترک نمودیم.پس از گذر از شهرهای کومله و اطاقور و روستاهای شکرکش،کهلبون،پایین محله لیل،میان محله لیل،بالا محله لیل به  تابلویی رسیدیم که روی آن نوشته بود روستای پنو 6 کیلومتر.این جاده که به این روستا منتهی مکیشود را بصورت پیاده طی کردیم.در ساعت 16 ما را پیاده روی را آغاز نمودیم.پس از حدود 50 دقیقه کوهپیمایی در سمت چپ و از کنار رودخانه ای که به ابشار منتهی میشد و پس از 20 دقیقه به آبشار ماهی مشو رسیدیم.صدای آبشار از دور به گوش میرسید.بستر رودخانه سنگی بود و برخی از این مسیر به آبشار حرکت می کردند.پس از رسدن به این آبشار زیبا دوستان در حوضچه ای که آبشار به آن می ریزد شنا کردند وعکس و فیلم یادگاری گرفتند.ما در ساعت 18/25 حرکت برگشت خود را شروع نمودیم و در ساعت 19/30به کنار ماشینهایمان رسیدیم.این برنامه در ساعت 20/15 عصر جمعه به پایان رسید.در پایان جا دارد از زحمات سرپرست و راهنمای برنامه جناب آقای حاج پرویز آل شعبان که همیشه و کما فی السابق یار و یاور ما در اجرای برنامه بودند تقدیر و تشکر بعمل آوریم.همینطور از همراهی دوستان بزرگوار شرکت کننده علی الخصوص میهمانان عزیزمان جناب آقای حاج جلال میرفرجود و آقای رومینا و بزرگمرد کوچک ما آقا امیر رضا رحیمی تقدیر و تشکر نماییم.جای استاد یاسر سیاری هم در این برنامه واقعاً خالی بود.

کوهپیمائی شبانه-مسیر میدان شهدا لیلاکوه-دکل عطاکوه:به سان سالیان گذشته با فرا رسیدن ماه مبارک رمضان برنامه های گروه کوهنوردی شهدای آنسرمحله لنگرود دستخوش تغییرات در زمانبندی و نوع برنامه ها می شود.

یکی از این برنامه های اجرا شده برنامه اشاره شده میباشد.اعضای گروه پس از صرف افطار و در ساعت 22/30 شب پنجشنبه مورخه 27/3/95 در میدان شهدا لیلاکوه گردهم آمدند و حرکت خود را آغاز نمودند.

سکوت خاصی حاکم بود.این سکوت با صدای جیرجیرکها و صدای پارس سگها در منطقه مسکونی پایین محله لیلاکوه در هم می شکست.صدای آبشارها و خلاصه کلام سمفونی طبیعت همه و همه این ندا را سر میدادند:سبّح للّه فی السموات و الارض  ......

ما در ساعت 24 به محدوده استقرار دکل مخابراتی اته کوه (عطاکوه) رسیدیم.بمدت 10 دقیقه استراحت مختصری نمودیم و نفسی چاق کردیم .

در نخستین دقایق بامداد جمعه و پس از سپری نمودن روزی دیگر از روزهای بیاد ماندنی خداوند حرکت بسمت پایین را در یک فضای دلنشین و در خنکای نسیم بامدادی شروع نمودیم

بیان احساسات انسان در برخی فضاها و لحظات از زبان الکن بنده حقیر خارج هست و چاره ای ندارم جز اینکه بگویم لحظات غیر قابل و صف و هکذا....شما خود بخوانید حدیث مفصل از این مجمل....

خدایا ما را از تاریکیهای جهل و نادانی به دنیای نور و روشنایی سوق بده .خدایا تیرگیها را از قلبمان بزدای .خدایا با تمام وجود ترا می خوانیم و از تو مدد می جوییم.خدایا در این ماه مبارک دیده ما را روشن کن!

این برنامه ما در ساعت 1/30 بامداد جمعه مورخه 28/3/95 به پایان رسید.زندگی سفر است  و این سفر همچنان ادامه دارد.به امید موفقیت و سربلندی همه همسفران ارجمندم.بدرود تا بعد اگرخدا بخواهد.......

جنگل نوردی مسیر روستای چوشل سیاهکل -کاهکوه-اشکال-خرما لنگرود

بمناسبت بزرگداشت حکیم ابوالقاسم فردوسی حماسه سرای بزرگ ایران

جمعه 95/2/24:

گزارش کوهپیمایی مسیر چوشل سیاهکل-کاهکوه-اشکال-خرما لنگرود:                                                                                                                    ساعت 5 بامداد جمعه مورخه 95/2/24 تعداد 30 نفر از همنوردان که به دعوت هیئت کوهنوردی شهرستان لنگرود در این برنامه شرکت کرده بودند توسط 2 دستگاه مینی بوس میدان نماز لنگرود را به مقصد روستای کوهپایه ای چوشل سیاهکل ترک نمودیم.ما در ساعت 6/05 به این روستا رسیدیم.                                                           چوشل یک روستای کوپایه ای بسیار زیبا می باشد که دارای 2000 نفر جمعیت می باشد و یکی از مناطق زیبای توریستی هست که چندان شناخته شده نیست.وجود بقاع متبرکه و چشمه های آب و مناطق جنگلی و سرسبز کوهستانی از دیدنیهای این روستا می باشد .شغل مردم این روستا دامپروری و کشاورزی هست.                                                                                              ما پس از حدود 15 دقیقه پیاده روی اقدام به انجام چند حرکت نرمشی و کششی نمودیم که توسط آقای ملکی اجرا گردید.پس از معرفی عوامل اجرایی برنامه به ادامه مسیر پرداختیم.در ساعت 7/15 برای صرف صبحانه توقف نمودیم.صبحانه در یک فضای بسیار دلنشین و زیر درختان تنومند جنگلی و در سایه سار محبت و صمیمیت صرف شد.                                                                            در ساعت 7/30 پیمایش مسیر را ادامه دادیم تا به منطقه کاهکوه رسیدیم.سراسر مسیر پوشیده از درختان سر به فلک کشیده بود و تعداد زیادی از درختان در اثر حوادث طبیعی روی زمین افتاده بودند که دیدن آنها توی ذوق می زد.سکوت خاص حاکم بر جنگل که با آواز پرندگان طنین انداز می شد و نبود حشرات موذی که معمولاً در اینگونه مناطق زیاد هستند از نکات جالب توجه بود که از تمیزی این مناطق حکایت داشت.در معدود جاهایی هم که زباله ای بود به همت دوستان همنورد جمع آوری شد.                              با رسیدن به ارتفاع 1100 متری (چی پی اس موبایل)به نقطه اوج این منطقه رسیدیم.در اینجا توقف نمودیم و چند عکس دسته جمعی به یادگار گرفتیم.                                                                         این ویژه برنامه جهت بزرگداشت حکیم ابوالقاسم فردوسی حماسه سرای بزرگ ایران ترتیب داده شده بود و به همین مناسبت یاد و خاطره این بزرگمرد فرهنگ و تمدن ایران زمین گرامی داشته شد.                                                                                            تلالو نور خورشید که در لابلای درختان به ما چشمک می زد ،نبود آب در این مناطق و هوای صاف و آفتابی علیرغم پیش بینی هواشناسی که به گونه ای دیگر پیش بینی شده بود از دیگر نکات قابل ذکر بود.                                                                                                        در ساعت 13/20 جهت نماز و ناهار و استراحت توقف نمودیم.مشابه صبحانه ناهار هم در چنین فضایی صرف شد اما نبود آب آزاردهنده بود.                                                                                         در ساعت 14/30 طی طریقمان را ادامه دادیم تا در ساعت 16/30 به روستای اشکال وارد شدیم.توان ما تا حدودی تحلیل رفته بود .در یک منزل مسکونی روستایی که آب این نعمت بزرگ وجود داشت گلویی تازه کردیم و نفسی چاق نمودیم.در اینجا نیز چند عکس گرفتیم.ما در ساعت 16/40 عصر سوار ماشین شدیم و در ساعت 17/15 به شهر و دیارمان لنگرود مراجعت نمودیم.بدین ترتیب این برنامه ما حدود 12 ساعت بطول انجامید که حدود 8 ساعت آن کوهگردی مفید بود و روزی زیبا و خاطره انگیز در دفتر خاطرات کوهنوردیمان ثبت و ضبط گردید که بعدها از آن به نیکی یاد خواهد شد.                                                                                                   جادارد از عوامل اجرایی این برنام تقدیر و تشکر بعمل آوریم و برایشان موفقیت و سربلندی آرزو نماییم.

❤️❤️دلنوشته های کوهستان❤️❤️                                                           برای اولین بار که به کوه رفته بودم شوکت و عظمت کوه سراسر وجودم را فرا گرفت.اولین چیزی که به ذهنم آمد استواری و محکم بودن کوه بود که در طول سالیان متمادی با همه بلایای آسمانی(سرما،گرما،طوفان و بوران)همیشه پا بر جا مانده است استوا و محکم بیشتر از هر روز دیگر.                                                            تنها چیزی که توانست کوه را بر هم بزند تخریب توسط انسانها بود.کندن خاک و سنگ از دل او.                                                              وای که این تقدیر چقدر آشناست.انگار که انسانیت را از انسان جدا کنند.آن وقت دیگر نمی تواند استوار و محکم بماند.                                وقتی قدم به سوی کوه گذاشتمبعد از مدتی پاده روی کنار جوی آبی جاری و روان دیدم  او می رفت نمیدانم کجا ولی می رفت...وایچقدر زیباست خوبی را مثل این رود جاری کنیم.بدون اینکه بدانیم که به چه کسی عشق می ورزیم .محبت خدا را جاری کنیم.....چه درسهایی می آموزد کوه به ما!!!!!!!!!!!!!!                            باز هم جلوتر ،انگار که اینجا جای دیگریست زیرا صدای بلبلان اینجا نغمه های عشق است که سرود جاودانگی را سر می دهند. زیرا از آن جایی که من آمده ام بیشتر صدای کلاغ را می شنوم و بلبلان قفسمان نیز صدای کلاغ را تقلید می کنند.!!!!!!!!!! کوه جای دیگریست .همه چیز و همه کس دست به دست هم می دهند تا نواهای عاشقانه سر داده شود.زیرا اینجا آزادترند چون که بهشت گمشده همه انسانهاست.                                                  به بالای قله رسیدم همان جا که اسمش دکل هست ،دکل لیلاکوه.در میان  انبوه درختان جنگل نسیمی صورتم را نوازش داد .....وای که دستان خدا را دیدم.این دستان خدا بود که صورتم را نوازش کرد.حس عجیبی بود.بیشتر نفس میکشیدم تا بیشتر نسیم خدایی در وجودم جاری شود.


....این بهترین نمازی بود که در تمام زندگیم در میان کوه خواندم .برتر از هزاران نمازی که در مسجد خوانده ام زیرا که خدا را آنجا ندیدم اما اینجا سراسر خدا بود و عشق خدایی!!!!!!!!!!!!!!                      یاد استاد الهی قمشه ای افتادم که می گفت از می نابی بخورید که دائم مست گردید.همان می ناب که بسم الله الرحمن الرحیم هست.که دائم انسان را مست میکند....                                                    ولی من هر چه خواندم مست نشدم تا که چنین روزی به کوه رسیدم دیدم واقعاً بسم الله الرحمن الرحیم آدم را مست می کند.بنام خداوند بخشنده و مهربان که آفریده است چنین عظمتی را.که ما بیاموزیم و سر تعظیم بسویش فرود آوریم.                                      عظمت کوه عظمت خداست و انسانهای خدایی در میان کوه به دنبال نیمه گمشده خود می گردند.                                                       این تنها آرمان شهریست که در زندگیم دوستش دارم.!!!!!!!!!!!!!!❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️


دلنوشته ای از همنورد عزیزمان جناب آقای هادی شعبانی

ساعت 4/45 صبح جمعه مورخه 95/1/20در میدان نماز شهرستان لنگرود گردهم آمدیم.توسط یکدستگاه مینی بوس که با تلاش دکتر نیکوکار رئیس دانشکده

پرستاری و مامایی و پیراپزشکی لنگرود تدارک دیده شده بود -(جا دارد از ایشان تقدیر و تشکر نمائیم) ساعت 5/15 بامداد حرکت خود را بسمت خصیل دشت(خسیب دشت نیز گفته شده)شروع نمودیم.

پس از گذر از لنگرود به شهر زیبای کومله رسیدیم.با عبور از روستای گولاک محله(مرقد شهید املاکی در این مکان قرار دارد) و روستای سلوش و چند روستای دیگر به روستای بلوردکان رسیدیم.در این روستا به پلی که در یک سه راهی واقع شده رسیدیم.مسیر مستقیم این سه راهی به روستاهای سرلیل وچال دشت و لیارو و...منتهی می گردد و مسیر سمت چپ که در مسیر حرکتمان قرار داشت به هلو دشت (هالی دشت) املش میرود.

جاده هالو دشت یک جاده کوهستانی پر پیچ و خم با افزایش مداوم شیب می باشد و در دو طرف جاده پوشیده از درختان انبوه جنگلی می باشد .مناظر بسیار چشم نوازی در پیرامون این جاده وجود دارد که چشم هر انسان زیبا بینی را به خویش خیره می نماید.افراد زیادی از اقصی نقاط کشور جهت تفرج و گذراندن لحظات شیرین و خاطره انگیز به این نقاط سفر می کنند و از آن لذت میبرند.

در هلو دشت چند ویلا و همچنین رستوران و امکانات رفاهی وجود دارد .ما مسیر خود را بسمت خصیل دشت ادامه دادیم .در ساعت 7/15 صبح به خصیل دشت وارد شدیم.در آنجا تعدادی از دوستان همنورد لنگرودی را مشاهده کردیم که از منطقه تابستان نشین املش آمده بودند و شب در این مکان توقف داشتند.پس از خوش و بش با این عزیزان که عازم اسپیلی دیلمان بودند پس از استراحتی مختصر و صرف صبحانه آماده حرکت شدیم.

تعداد ما 17 نفر بود.ما در ساعت 8/15 بسمت قله حرکت کردیم.پس از طی مسافتی کوتاه توسط آقای ملکی (رئیس هیئت کوهنوردی لنگرود) بمدت 15 دقیقه اقدام به نرمش صبحگاهی و حرکات کششی نمودیم تا بدنهایمان مهیای صعود گردند.

پس از معرفی عوامل اجرایی برنامه به حاضران ما طی طریق بسمت قله را ادامه دادیم و در ساعت 10/40 به قله رسیدیم.در طول مسیر مقداری استراحت و تجدید قوا داشتیم.

هوا خوب و کاملاً مستعد صعود بود .ما بمدت نیم ساعت روی قله توقف نمودیم و عکسهای خاطره انگیز گرفتیم.

روز 20 فروردین در تقویم کشور ما بنام روز ملی فناوری هسته ای نامگذاری شده است ما این روز را گرامی داشتیم و از مقام شامخ شهدای هسته ای که جان خویش را در راه عزت و سربلندی ایران عزیز تقدیم نموده اند تجلیل بعمل آوردیم.

در ساعت 11/15 به سمت پایین حرکت کردیم .ما در ساعت 13/30 به خصیل دشت برگشتیم و در قهوه خانه سنتی آنجا ناهار را صرف نمودیم و نماز ظهر و عصر را اقامه نمودیم.در ساعت 14 بسمت لنگرود به راه افتادیم و در ساعت 16 به شهر و دیار خویش مراجعت کردیم.

بدین ترتیب روزی زیبا و به یاد ماندنی در سفرنامه کوهنوردیمان ثبت گردید.

لازم به ذکر است که در این برنامه به پاس زحمات دکتر نیکوکار از طرف هیئت کوهنوردی لنگرود هدیه ای به رسم یادبود همراه با لوح تقدیر و سپاس به ایشان اعطا گردید.

جا دارد از زحمات آقای هادی کاظم نژاد بعنوان راهنمای برنامه آقای نصرالله علی نژادیان بجهت برنامه ریزی این صعود و آقای پرویز آل شعبان سرگروه محترم گروه کوهنوردی شهدای آنسرمحله تقدیر و تشکر بعمل آوریم.