س1-ابتدا خودتان را برای بینندگان محترم وبلاگ معرفی نمایید:

ج:در ابتدا درگذشت جانسوز دوست و همنورد گرامی جناب آقای حکیمی را به خانواده محترم ایشان و جامعه ورزش شهرستان لنگرود

تسلیت عرض می نمایم همینطور یاد و خاطره کوهنوردان فقید لنگرودی مرحوم هادی کریمی و مرحوم اکبر مرزبان را گرامی می دارم.

اینجانب پرویز آل شعبان ساکن لنگرود-آنسرمحلّه-خ پاسداران-خ شهید مجید آل شعبان و متولد سال 1335 -شغل راننده تاکسی-میزان

تحصیلات دیپلم ادبی و دارای همسر و دو فرزند که یک فرزندم بنام علی در سن 23 سالگی بر اثر سانحه تصادف رانندگی دار فانی را وداع گفت

و فرزند دیگرم جواددر تیم فوتبال ساحلی رودسر که در لیگ برتر کشور حضور دارد بازی می کند ایشان دارای مدرک تحصیلی کارشناسی در

رشته ادبیات محض می باشند و همسرم نیز خانه دار است و دارای مدرک تحصیلی دیپلم می باشد.

مدیریت وبلاگ کوهستان:پسر بزرگ ایشان یعنی علی آل شعبان به اتفاق دوستانش بنامهای حامد مولوی نژاد و احسان مولوی نژاد در اثر سانحه

تصادف جان خویش را از دست دادند .مراسم تشییع این عزیزان که جملگی از جوانان خوب و شایسته این منطقه بودند با شکوه هر چه تمامتر برگزار گردید

بطوریکه سرتاسر خ پاسداران آنسرمحله مملو از جمعیت بود.یاد و خاطره این عزیزان را گرامی می داریم.

س2:چطور شد به ورزش کوهنوردی روی آوردید؟

ج:من از کودکی به ورزش علاقه بسیاری داشتم.در سال 1354 در مسابقه کشتی آموزشگاههای کشور کتف دست راست من در رفت و دیگر نتوانستم

به کشتی ادامه دهم تا اینکه در سال 1368 به رشته کوهنوردی علاقمند شدم.

س3:چند سال است که در زمینه کوهنوردی فعالیت می نمایید؟

ج:حدود 22 سال است در اطراف لنگرود و حومه به کوهپیمایی می پردازم.

س5:آیا ورزش کوهنوردی در فعالیتهای معیشتی شما اخلال ایجاد نمی کند؟

ج:خیر-چون هر چیزی که انسان به او علاقه داشته باشد فکر نمی کنم که بتواند خللی در زندگی او بوجود آورد چون هر چیزی را با برنامه ریزی می توان حل کرد البته ورزش

کوهنوردی رشته پر خرجی است و کسی که بطور حرفه ای آن را دنبال می کند هزینه اش خیلی زیاد است.

س6:تاکنون به چه قلّه های مهمی صعود کرده اید؟

ج:من تا الان به قلّه های سبلان-کلّه قندی ماسوله-تریشوم ماسوله-شاه معلم ماسوله-قله درفک-قلعه رودخان فومن-آبشار ماهی مشو-ارتفاع پونسی-آبشار ده جان و

خصیل دشت املش صعود کرده ام.

س7:بطور حتم در صعودهایتان خاطرات تلخ و شیرینی دارید اگر ممکن هست خاطره ای را برای بینندگان محترم وبلاگ بیان نمایید:

ج:خاطره تلخ من این است که یک روز همایش هیئت کوهنوردی لنگرود با بچه های هموفیلی شرق گیلان بود که به کوههای اطراف لیلاکوه رفتیم وقتی آدم این بچه ها را می دید که چقدر سعی می کردند آدم ناراحت می شد و خاطره تلخ دیگر من این بود که در حین صعود به سبلان عکس افرادی را می دیدم که جانشان را از دست داده بودند  و شیرین ترین خاطره من

لحظه صعود به قله سبلان بود  که در آنجا سجده شکر بجای آوردم و از شوق گریستم.

س8:برنامه های شما در طول هفته چه می باشد؟

بنده خودم غروب یکشنبه ها به دومیدانی می پردازم.صبح سه شنبه ها و جمعه ها با گروه کوهنوردی شهدای آنسرمحله در هر شرایط جوّی به کوه می رویم البته سه شنبه ها سبکتر و جمعه ها مسیرهای طولانی تر را طی می کنیم.ساعت حرکت ما 4 بامداد می باشد.

س9:دورنمای گروه کوهنوردی شهدای  آنسرمحله را چگونه می بینید؟

ج:بسیار خوب و روشن می بینم چون اعضای گروه متحد،یکدل  و بسیار با انگیزه و با نشاط می باشند.با این اوصاف وقتی جوانترها ما را می بینند به وجد می آیند و بیشتر ترغیب به ورزش

و تفریحات سالم می شوند.

س10:چه انتظاری از مسئولین ورزش شهرستان دارید؟

ج:وقتی هیئت کوهنوردی لتگرود چندین بار از مسئول ورزش و جوانان لنگرود تقاضای یک اتاق می کند که جلسات را آنجا برگزار نماید ولی هیچ پاسخ مثبتی دریافت نمی کند دیگر چه انتظاری می توان داشت.در پایان از زحمتهای رئیس هیئت کوهنوردی شهرستان لنگرود جناب آقای حسین ملکی که به حق فردی مستعد و پرتلاش است بی نهایت سپاسگزارم.

در پایان از خداوند متعال بخاطر سلامتی و نعمتهای فراوانی که به ما داده است سپاسگزارم و همیشه شکر گزار این الطاف می باشم.

مدیریت وبلاگ:از شما سرگروه محترم به جهت پاسخگویی به سئوالات مطروحه تشکر و قدر دانی می نماید.

ما و زمین با هم نفس می کشیم!!!... 

 در سال 1995 ارتفاع قله اورست 8848 متر منظور شده بود و در نوامبر 1999 تجدید نظر گردید و 8850 متر اعلام شد.

همه 14 قله ی بالای 8000متر جهان در منطقه قراقروم در رشته کوههای هیمالیا واقع در قاره آسیا قرار گرفته اند.

بر اساس آمار سایت www.everestnews.com فقط 14 کوهنورد تا به حال توانسته اند هر 14 قله را با موفقیت صعود نمایند که

اسامی آنها به ترتیب اتمام صعودهایشان عبارتند از:

رینهولدمسنر(ایتالیا)،جرزی کوکوچکا(لهستان)،ابهارت لورتان(سوئیس)،کارلوس کارسولیو(مکزیک)،کریزیستوف ویلیکی(لهستان)،

جوئاناویارزابال(اسپانیا)،سرجیومارتینی(ایتالیا)،پارک یونگ سوک(کره)،هنگ گیل اوم(کره)،آلبرتواینورایتگی(اسپانیا)،هان ونگ یونگ(کره)،

اریستورس(آمریکا)،آلن هنکس(انگلیس)و سیلویو ماندینلی(ایتالیا)

مترجم:عرفان فکری نویسنده:Alex Ion  گرد آورنده:موسسه ی pearson Education

منابع:http://www.inpoplease.com/ipa/A0777280.html

/http://www.Ireenpacks.org/2008/09/30/world-14-highest-mountion-peaks-in-the-word

1-   Everest(اورست)به طور رسمی، با ارتفاعی بالغ بر 8848 متراز سطح دریا،  بلندترین قله ی جهان محسوب می گردد. صعود به قله اورست زیاد مشکل نیست، ولی این بدان معنی نیست که هر کسی می تواند آن را انجام دهد. برای صعود به اورست، علاوه بر ابزار و وسایل مورد نیاز،کمکهای تخصصی که ارزان هم نیستند، ضروری می باشد. تا به حال 210 نفر از افرادی که قصد صعود به اورست را داشته اند، جان خود را در این راه از دست داده اند. اکثر آنها در منطقه ی موسوم به "منطقه ی مرگ" که شرایط آن به شدت بحرانی است(میزان اکسیژن برای حیات انسان کافی نیست) جان باخته اند.

2- K2(کیتو) در قسمت شمالی کشور پاکستان و در منطقه قراقروم در هیمالیا واقع شده است. به خاطر نام مستعارش یعنی "کوهستان وحشی" مشهور است. شهرت آن به این خاطر است که از هر 4 نفری که قصد صعود به این قله را داشته اند، 1 نفر جان باخته است. این کوه دومین کوه مرگبار جهان است. ارتفاع قله ی آن 8611 متر است.

3- Kangchenjunga (کنچنجونگا) "پنج جواهر برفی" سومین قله بلند جهان است و به همراه چهار قله ی دیگر مجاور خود، شامل 5 قله می باشد  که همگی آنها بالای 8450 متر هستند. این کوه کاملا از شرق تا غرب و از شمال تا جنوب با رشته کوههای عظیم احاطه شده است. رشته کوههای Kangchenjunga دارای شکلی مانند یک حرف X خیلی بزرگ هستند. ارتفاع این قله به 8586 متر می رسد.

4- Lhotse (لوتسه) برای کوهنوردان یکی از مشهورترین کوهها است. به این دلیل که اتصال مستقیم به کوه اورست دارد و از طریق گردنه جنوبی با اورست مجاورت دارد وهمچنین اینکه جبهه وحشتناک جنوبی کوه لوتسه یکی از بزرگترین جبهه های پرشیب کوهستانهای جهان می باشد.(این جبهه، تنها با 2.25 کیلومتر فاصله ی افقی بالغ بر 3.2 کیلومتر افزایش ارتفاع دارد). این قله 8516 متر ارتفاع دارد.

5- Makalu (ماکالو)یک کوه منفرد واقع در 22کیلومتری شرق کوه اورست است و شکلی شبیه به یک هرم چهار وجهی دارد. به عنوان یکی از سخت ترین کوهها برای صعود، مطرح شده و دلیل آن شیب بسیار زیاد و تیغه های تیز خط الراس آن می باشد. ارتفاع قله 8462 متر است.

6- Cho Oyu (چو اُیو) "الهه ی فیروزه" در 20 کیلومتری غرب کوه اورست قرار دارد، این کوه در رشته کوههای هیمالیا و در مرز بین چین و نپال می باشد. با وجود اینکه این قله 8201 متر ارتفاع دارد ولی به دلیل شیب نه چندان زیاد آن، اکثر کوهنوردان آن را آسان ترین صعود هشت هزار متریها می دانند.

7- Dhaulagiri (دائولاگیری) "کوهستان سفید" بخشی از رشته کوههای هیمالیا می باشد که در شمال غربیPokhara (پُخارا) درناحیه ی شمال نپال مرکزی قرار گرفته است. ارتفاع آن به 8167 متر می رسد.

8- Manaslu (ماناسلو) در منطقه ی Gorkha (گورخا) واقع در Mansiri Himal که بخشی از هیمالیا در نپال است، جای گرفته است. ماناسلو دارای خط الراسهای طولانی، یخچالها و چشم اندازهایی با شیب زیاد می باشد. بلندترین قله آن دارای ارتفاع 8163 متر است.

9- Nanga Parbat (نانگا پاربات) در زبان اردو به معنای "کوهستان برهنه" می باشد. همچنین به "کوهستان قاتل" نیز شهرت دارد. دلیل این نام گذاری این است که در نیمه اول قرن بیستم تعداد زیادی از کوهنوردانی که قصد داشتند این صعود سخت را انجام دهند، جان خود را از دست داده اند. ارتفاع این قله 8126 متر می باشد.

10- Annapurna (آناپورنا) مجموعه ای از قلل می باشد که ارتفاع بلندترین آنها به 8091 متر می رسد. این قله که در مذهب هندو به "خدایگان حاصلخیزی و زراعت" منسوب است، بخشی از منطقه ی حفاظت شده با وسعت 7629 کیلومتر مربع در کشور نپال می باشد. با توجه به میزان تلفات کوهنوردان صعود کننده به این قله که حدود 40 درصد می باشد، برخی این کوه را مرگبارترین کوهستان بر می شمارند.

11- Gasherbrum I (گاشربروم 1) (همچنین با نام K5 نیز شناخته می شود) در منطقه ی قراقروم در هیمالیا واقع شده است و در همان رشته کوههای گاشربروم جای گرفته است. "قله ی پنهان" نامی است که کوهنوردان روی این قله گذاشته اند ومردم محلی  آن را rgasha""(گاشا) می نامند به معنای "کوهستان زیبا". این قله دارای ارتفاع 8080 می باشد.

12- Broad Peak (برود پیک)(همچنین با نام K3 نیز شناخته می شود) بخشی از همان رشته کوههای گاشربروم است و فقط 8 کیلومتر با قله ی مشهور K2 فاصله دارد. مردم محلی به این قله را "Faichan Kangri"(فیچن کنگری) مینامند. ارتفاع این قله 8047 متر می باشد.

13- Gasherbrum II (گاشربروم 2)(همچنین با نام K4 نیز شناخته می شود) در مرز بین پاکستان و چین واقع شده است و بخشی از رشته کوههای گاشربروم می باشد. این قله در منطقه ی قراقروم در هیمالیا قرار دارد و ارتفاع آن بالغ بر 8035 متر است.

14- Shishapangma (شیشا پانگما) که به طور کامل در داخل خاک کشور چین(در تبت مرکزی) قرار دارد و در زبان تبتی به معنای "قله ای بر فراز دشتهای پوشیده از چمن" می باشد. بلندترین قله ی کوهستان شیشا پانگما 8013 متر ارتفاع دارد.

کمتر کسی است که کمر درد را تجربه نکرده باشد از اینرو بعد از سردرد شایعترین دردی که مردم از آن

رنج می برند دردهای کمر است.اکثر این موارد کمردرد مکانیکی است که به راحتی با انجام ورزشهای مناسب

 و دوری از حرکات غلط و تغییر بعضی عادات زندگی مانند نشستن ،ایستادن،بلند کردن اشیاء و ...قابل

درمان است.این کتاب اثر دکتر روبین مکنزی و ترجمه دکتر محمد تقی حلی ساز مباشد.

مطالعه این کتاب ارزشمند را به همه عزیزان توصیه مینماییم.

در سرتاسر دنیا میلیونها نفر به کوهنوردی ، کوهگردی ، گلگشت و صخره نوردی می پردازند . در بسیاری از کشورها ورزشهای کوهستان بخش قابل توجهی از زندگی روزانه را تشکیل می دهد .
از نظر انگیزه های لازم برای پرداختن به یک فعالیت ، کمتر فعالیتی را می توان یافت که تا این حد جذابیت و کشش داشته باشد .
این رشته از ورزشها ، برای علاقمندانشان این فرصت را بوجود می آورند تا برای خود اهداف مشخصی را در نظر گرفته و بر اساس آن فعالیتی بلند مدت و با ارزش را دنبال نمایند . ازجمله جذابیت ها و انگیره های موجود در این رشته از فعالیت ها می توان به ؛ تامین سلامت ، تحرک ، ارتباط با طبیعت ، انگیزه های اجتماعی و در نهایت لذت کشف و ماجراجوئی اشاره کرد .
بیانیه تیرول به منظور مشخص نمودن بهترین شیوه عملکرد و رفتار در ورزشهای کوهسنان در ۸ سپتامبر سال ۲۰۰۲ طی نشستی که به آینده این ورزش ها نظر داشت ، منعقد شد .

این بیانیه شامل مجموعه ای از ارزشها و نکات اخلاقی می باشد که برای کمک به عملکرد صحیح علاقمندان رشته های مرتبط با طبیعت و کوهستان تدوین شده است .

بیانیه تیرول درواقع مجموعه ای از قوانین یا دستور العمل های جزء به جزء نیست بلکه :

• - به ارزشهای اساسی و بنیادین این گروه از ورزشها در دنیای امروزی می پردازد .
  - اصول و استاندارد های کلی سرپرستی و هدایت های تیمی را بیان می کند .
  - الگوئی از معیار های اخلاقی در شرایط نامعین را به تصمیم گیرندگان ارائه می دهد .
  - اصول اخلاقی ای را که مردم عادی می توانند این گونه از ورزشها را با آن قضاوت کنند در اختیار می گذارد.
  - برای مبتدیان این ورزش ها از بایدها و نباید های اخلاقی این فعالیت ها می گوید .
  - هدف بیانیه تیرول آن است که امکان شناسائی استعداد و کشش درونی نسبت به ورزشهای کوهستانی ؛ رشد شخصی و اجتماعی ؛ همچنین درک فرهنگی و آگاهی از محیط را برای علاقمندان ایجاد کند و در همین راستا از ارزشهای نانوشته سنتی و جذابیتهای ذاتی این فعالیتها استفاده کرده و درجهت تامین نیازها و مقتضیات زمان بهره برداری نماید .

ارزشهای بنیادینی که بیانیه تیرول بر اساس آن نوشته شده است ، طیف وسیعی از ورزشهای کوهستان ازگلگشت گرفته تافعالیت در ارتفاعات بالارا پوشش می دهد .
اگرچه ممکن است راهکارهای این بیانیه برای نخبگان ورزش های کوهستان اندک به نظر برسد ، اما بخش عمده ی این توصیه ها متوجه تمامی علاقمندان به این دسته از فعالیت ها می باشد .

بیانیه تیرول نظر مخاطبین خود را به درک مفاهیم زیر جلب می نماید :
- پذیرش خطرات و مسئولیت ها
- برقراری توازن بین اهداف ، مهارتها و تجهیزات موجود
- عملکرد صحیح و گزارش صادقانه
- تلاش برای انجام بهینه ی این ورزش و عدم توقف در یادگیری و آموزش
- داشتن صبر ، توجه و کمک به یکدیگر
- مراقبت از اجزای طبیعی و وحشی محیط کوهستان
- حمایت و توجه به گروههای محلی ، بومی وتلاش درجهت کسب رضایت آنها .

بیانیه تیرول براساس سلسله مراتب ارزشی زیر استوار می باشد :
۱- شان انسانی : بیانیه تیرول بر این باور است که انسان آزاد آفریده شده است و از نظر شان و مرتبه تمامی انسانها برابر و بدون در نظر گرفتن جنسیت دارای حقوقی مساوی هستند و می بایست رفتاری برادرانه با هم داشته باشند .
زندگی ، آزادی و خوشبختی : به عنوان اصلی غیر قابل انکار درحقوق انسانی و با نظر گرفتن مسئولیت های خاص در ورزشهای کوهستانی ، این بیانیه قصد دارد در سه زمینه ” زندگی ، آزادی و خوشبختی ” و درجهت حفظ حقوق انسانها در جوامع کوهستانی موثر باشد .
۲- دست نخورگی طبیعت : این بیانیه پیمان نامه ای است درجهت امنیت ارزشهای زیست محیطی ، حفظ ویژگی های دنیای وسیع کوهستان ، حفاظت و حمایت از گونه های گیاهی و جانوری که درمعرض خطر هستند .
۳- همبستگی و اتفاق نظر : پرداختن به ورزشهای کوهستان فرصتی مغتنم درجهت مشارکت و گسترش فعالیت های گروهی ، ایجاد تفاهم و غلبه بر موانع ناشی از تبعیضات جنسی ، تفاوت های سنی ، ملیتی ، اخلاقی ، اعتقادی و سطح توانائی اجتماعی را بوجود می آورد .
۴- خودباوری : این ورزشها دارای قابلیت لازم برای پیشرفت هائی قابل توجه و با ارزش در جهت نیل به اهداف و خواسته های شخصی می باشد .
۵- حقیقت : لزوم وجود صداقت و راستی برای رسیدن به اهداف مورد نظردر ورزش های کوهستانی و صعود ها ضروری است . اگر فریب و دو رنگی جایگزین حقیقت شود ، رسیدن به هدف ناممکن و یا بی اعتبار می شود .
۶- رسیدن به درجات عالی تر : یکی از ویژگی های این رشته ورزشها در آن است که با پرداختن به آنها می توان به اهدافی که پیش از این قابل دسترس نبودند ، دست یافت و مجموعه ای از اهداف اصولی و عالی تر را برای خود تعیین کرد .
۷- ماجراجوئی : برای اداره خطر در ورزش های کوهستان قضاوت های صحیح ، مسئولیت پذیری و داشتن مهارت ضروری است . تنوع حاکم بر این ورزش ها این امکان را فراهم می سازد تا هر کس بنابر علایق ماجراجویانه خاص خود و با درنظر گیری مهارت هایش در مقابل خطرات موجود ، بدان بپردازد . ( تناسب و تعادل بین خطر ومهارت )

” بندهای بیانیه تیرول “

بند ۱ – مسئولیت های فردی :
اصل اخلاقی :
” کوهنوردان و صخره نوردان در وضعیتی به این ورزش می پردازند که احتمال خطر وحوادث درمحیط برای آنان وجود داشته و ممکن است امکان کمک موجود نباشد . با درنظر گیری این واقعیت ، آنان به این فعالیت پرداخته و خود مسئول سلامت و حفظ جانشان هستند . فعالیتهای آنان نباید اطرافیان یا محیط پیرامون آنهارا به خطر اندازد . ”
توصیه های بیانیه تیرول :
- ما اهداف ورزشی مان را بر مبنای مهارت های واقعی خودمان و نفرات تیم و بر اساس وضعیت کوهستان انتخاب می کنیم . انجام ندادن صعود می بایست یک گزینه ی ارزشمند به حساب آید .
- اطمینان حاصل می کنیم که آموزشهای لازم جهت هدفی که با دقت طراحی کرده و محیای آن هستیم ؛ را داریم .
- اطمینان حاصل میکنیم تجهیزات کامل را داریم و نحوه استفاده ازآن را می دانیم .

بند ۲ – روحیه ی تیمی :
اصل اخلاقی :
” اعضای گروه در برنامه های کوهنوردی و ….. باید آمادگی پذیرش شرایط تیم را داشته و منافع و توانائی های جمع را مد نظر داشته باشند . ”
توصیه های بیانیه تیرول :
- هر عضو گروه می بایست مسئولیت سلامت اعضای تیم را در نظر گرفته و آن را بر عهده گیرد .
- هیچ عضو تیم را نباید تنها رها کرد . در صورتیکه این جدائی خطر داشته باشد و زندگی شخص را تهدید کند .

بند ۳ – گروههای کوهنوردی :
اصل اخلاقی :
” به تمام افرادی که در محیط کوهستان برخورد می کنیم به یک میزان احترام می گذاریم . حتی در شرایط بحرانی وتنش زا هم فراموش نمیکنیم که باسایرین آنگونه رفتار کنیم که دوست داریم با ما رفتارشود . ”
توصیه های بیانیه تیرول :
- هر آنچه می توانیم انجام می دهیم تا کسی را به خطر نیندازیم و سایرین را از خطرات احتمالی مطلع سازیم .
- به عنوان یک بازدید کننده به قوانین محلی احترام می گذاریم .
- بیش از حد نیاز مزاحم دیگران نمی شویم و اجازه می دهیم گروههایی که سریع تر حرکت می کنند ازما بگذرند و مسیر را اشغال نکرده و دیگران را منتظر نمی گذاریم . ( سد معبر نمی کنیم . )
- گزارش صعود ما بدرستی تنظیم شده و ناظر بر جزئیات وقایع می باشد .

بند ۴ – حضور و بازدید از کشورهای خارجی :
اصل اخلاقی :
” به عنوان مهمانی در فرهنگ های بیگانه می بایست همواره با ادب و بردباری با آن مردم رفتارکنیم .( با میزبان های خود ) . به کوه های مقدس و سایر امکان مقدس احترام بگذاریم . همواره آماده همکاری و همراهی با مردم و جوامع محلی باشیم . درک فرهنگ های بیگانه بخشی از تکمیل تجارب صعود است . ”
توصیه های بیانیه تیرول :
- همواره با مردم کشور میزبان با مهربانی ، صبر و احترام رفتار می کنیم .
- به شدت نسبت به قوانین وضع شده توسط کشور میزبان پای بند می مانیم .
- بهتر است پیش از شروع سفر ، در زمینه ی تاریخ ، جامعه ، ساختار سیاسی ، هنر و مذهب کشوری که به آن وارد می شویم ، اطلاعات کسب نمائیم تا درک بیشتری از مردم آنجا و محیط پیرامون خود داشته باشیم . در شرایط سیاسی ناپایدار و نامشخص از مشورت با افراد رسمی استفاده می کنیم .
- بهتر است کمی درمورد لغات و جملات کلیدی زبان آن مردم بدانیم . نحوه سلام و احوالپرسی ، تشکر و قدردانی ، روزهای هفته ، زمان ، اعداد ، …… . گاهی اوقات شگفت زده می شوید که تا چه حد این سرمایه گذاری اندک در کیفیت ارتباط تان موثر است . به این شیوه ما به درک متقابل فرهنگی کمک می کنیم .
- هرگز از فرصت تبادل مهارت های صعود خود با افراد مشتاق محلی غافل نشوید . ملحق شدن به اردوهایی که نفرات کشور میزبان در آن شرکت دارند بهترین راه برای تبادل تجارب است .
- تحت هیچ شرایط و به هیچ قیمتی با احساسات مذهبی میزبانان خود مخالفت نمی کنیم . برای مثال نباید برهنه در جائی حاضر شویم . ( بخصوص در جائی که از نظر مذهبی یا دلایل اجتماعی این کار قابل قبول نیست . ) اگر برخی از نظرات و بیانات مذهبی دیگران خارج از درک ماست ، صبر می کنیم و از قضاوت پرهیزمی نمائیم .
- به تمام ساکنین محلی در صورت نیاز ایشان کمک می دهیم . پزشک تیم گاهی در شرایطی خاص می تواند تغییرات سرنوشت سازی در وضعیت زندگی هر شخص بیمار بوجود آورد .
- درصورت مناسب بودن شرایط و به منظور کمک به اقتصاد مردم بومی از خدمات محلی موجود استفاده می کنیم .
- تمایل ما همواره بر همکاری با اجتماعات محلی کوهنوردی به وسیله کمک به شکل گیری زیر ساخت ها و حمایت از توسعه های احتمالی ، می باشد . برای مثال از همکاری در امور آموزش و خدمات آموزشی یا سرمایه گذاری های اقتصادی هماهنگ با محیط زیست و حفظ آن می توان یاد کرد .

بند ۵ – مسئولیت راهنمایان کوهستان و سایر سر پرستان :
اصل اخلاقی :
راهنمایان حرفه ای کوهستان ، سایر سرپرستان و اعضای گروه هر کدام باید به درک متقابلی از یکدیگر برسند و به خواسته ها و حقوق دیگری احترام بگذارد . برای رسیدن به درجه ی یک راهنما ، سر پرست یا عضو خوب باید خطرات و ریسک های هدف مورد نظر را شناخته و مهارتها ، تجارب و تجهیزات لازم برای رسیدن به آنها را فراهم نمود. بررسی شرایط جوی جزءلاینفک یک برنامه می باشد .
توصیه های بیانیه تیرول :
- راهنما یا سرپرست گروه می بایست مشتری یا عضو تیم را درموردخطر ذاتی هر صعود و سطح خطر صعود مورد نظر مطلع سازد و اگر تجربه لازم درمورد آن کار را داشتند آنان را در روند تصمیم گیری مشارکت داد .
- مسیر صعود و فعالیت باید بر اساس تجارب و مهارت های مشتری یا اعضای تیم انتخاب شود . با انتخاب مسیر مناسب می بایست ضمن ایجاد حس نشاط و لذت کافی از برنامه موجب ارتقاء سطح تجربه و آگاهی ها نیز شد .
- اگر لازم باشد راهنما یا سرپرست می بایست به محدودیت های توان خود اشاره کرده و در شرایط مناسب از اعضای تیم یا مشتریان همراهی بیشتری طلب کند . و همچنین مشتریان و اعضای تیم هم در صورتیکه فکر می کنند میزان خطر و ریسک انجام برنامه ای ، بیشتر از توان و مهارت آنهاست ، می بایست وضعیت خود را اعلام دارند تا جایگزین مناسب برای آنان در نظر گرفته شود .
- در شرایط صعودهای سخت و ارتفاعات بالا ، سرپرستان و راهنمایان می بایست با دقت نفرات تیم را در حداقل تعداد انتخاب کنند . ایشان باید مطمئن باشند که همه اعضاء کاملا نسبت به وجود محدودیت در حمایت و مراقبت از طرف سرپرست و راهنما ( در شرایط خاص ) آگاهی دارند .
- راهنمایان محلی همراهان بازدید کننده را از ویژگی های منطقه و شرایط موجود مطلع می سازد .

بند ۶ – حوادث و مرگ و میر
اصل اخلاقی :
” به جهت آمادگی برای رویاروئی با شرایط و وضعیت های اضطراری ، حوادث جوی و خطرات احتمالی کوهستان کلیه ی شرکت کنندگان در برنامه باید درک صحیحی از خطرات بالقوه داشته و از مهارت لازم و تجهییرات مناسب برای این شرایط برخوردار باشند و همچنین آمادگی کمک به یکدیگر و رویارویی با عواقب ناشی از یک واقعه ی ناگوار را داشته باشند . ”
توصیه های بیانیه تیرول :
- کمک به فردی که دچار مشکل شده است قطعا بررسیدن به هدف مقدم است . حفظ زندگی یک فرد یا کم کردن آسیب فرد مصدوم بسیار ارزشمند تر از تلاش و سختی نخستین صعود است .
- در شرایط اضطراری و زمانی که تیم نیازمند کمک می باشد و امکان دستیابی به کمک از بیرون وجود ندارد ، باید تمام توان و امکانات را متوجه کمک به فردی که دچار مشکل شده است سازیم . تا جائیکه خود را به خطر نیندازیم .
- شخصی که به شدت آسیب دیده یا در حال مرگ است را باید تا حد ممکن آرام نگاه داشته و به او کمک های زندگی بخش داد .
- در صورت فوت فرد سانحه دیده و در هنگامیکه امکان رسیدگی و انتقال فرد مصدوم و نجات آن بخاطر دور افتاده بودن منطقه وجود ندارد ، می بایست موقعیت و محل مورد نظر را دقیقا ثبت و تا حد امکان نشانه گذاری نمود تا یافتن مکان مورد نظر امکان پذیر باشد . – وسایل شخصی ، همچون دوربین فیلم برداری و عکاسی ، نوت بوک ، نامه ها و سایر وسایل شخصی فرد فوت شده می بایست برای تحویل به بستگان متوفی کاملا مراقبت شوند .
- تحت هیچ شرایطی نباید عکس های متوفی بدون اجازه و رضایت خانواده اش منتشر شود .

بند ۷ – دست یابی به مناطق کوهستانی و حفظ آنها
اصل اخلاقی :
” معتقدیم که آزادی دست یابی به مناطق کوهستانی و رشته های صخره ای با نگرشی مسئولانه حق ماست . می بایست همواره درحین اجرای برنامه ها نسبت به محیط پیرامون با حساسیت برخورد کنیم و مراقب طبیعت باشیم . ما به قوانین ، باید ها و نبایدهایی که در مناطق کوهستانی مورد توافق کوهنوردان است احترام می گذاریم و به سازمانها و مسئولین حفظ این مناطق توجه می کنیم . ”
توصیه های بیانیه تیرول :
- از اقداماتی که برای حفظ محیط کوهستان و حیات وحش آن لازم است ، حمایت می کنیم . ضمن پرهیز از ایجاد سر وصدا در محیط بکر طبیعت ، مزاحمت برای حیات وحش را به حداقل می رسانیم و سایر کوهنوردان را به انجام این امر ترغیب می کنیم .
- در صورت امکان برای رسیدن به مقصد از وسایل حمل و نقل عمومی استفاده میکنیم تا ترافیک جاده ای را به حداقل برسانیم .
- به منظور پرهیز از تخریب و ایجاد مزاحمت برای محیط وحشی کوهستان ، در حین صعود و فرود روی مسیرهای مشخص حرکت می کنیم . در مناطق وحشی ، برای حفظ محیط زیست ، بهترین مسیر را انتخاب می کنیم .
- در زمان آشیانه سازی و زاد و ولد گونه های زیستی به محدودیت های دسترسی فصلی احترام میگذاریم و به محض مطلع شدن از زمان آن سایر کوهنوردان را هم مطلع می سازیم تا اطمینان حاصل کنیم آنان نیز وارد آن منطقه نمی شوند .
- در اولین صعود ، مراقب هستیم تا به گونه های نادر جانوری و گیاهی آسیب نرسانیم . در زمان ابزار گذاری ها و گشایش مسیرها تمام دقت خود را می کنیم تا حداقل تاثیر را روی محیط بگذاریم .
- افزایش نفرات در یک منطقه و عمومی سازی مسیرها با امکانات و شیوه های قدیمی می بایست با ملاحظات دقیق انجام شود . چرا که افزایش نفرات ممکن است حرکت بر روی مسیر را با دشواری همراه سازد .
- با استفاده از حداقل تکنیک های حمایتی آسیب رسان ، کمترین آسیب را به صخره ها می رسانیم .
- نه تنها زباله های خود را به مناطق شهری باز میگردانیم ، بلکه زباله های بر جای مانده از سایرین را هم با خود می آوریم .
- در غیاب سرویس های بهداشتی ، فاصله مناسب از خانه ها ، محل های کمپ ، نهرها ، دریاچه ها و چشمه ها را گرفته و تمام اقدامات لازم جهت پرهیز از آسیب به اکوسیستم را انجام می دهیم . از آنچه باعث آسیب به حس زیبایی شناسی سایرین می شود پرهیز می کنیم .
- ما محل کمپ ها را تمیز نگه می داریم ، از ریختن مواد دفعی تا حد امکان اجتناب می کنیم و یا بطور شایسته زباله هایمان را منهدم می سازیم .
- مصرف انرژی را به حداقل می رسانیم . خصوصا در کشورهائی که کمبود جنگل دارند و از فعالیت هائی که می تواند به کاهش آتی جنگلها منجر شود ، پرهیز می کنیم .
- در هنگام برگزاری اردو ها و بخصوص در شرایطی که جنگل ها در معرض خطر می باشند ، سوخت به میزان کافی برای تهیه غذای تمامی شرکت کنندگان را به همراه خواهیم داشت .
- گردشگری با هلی کوپتر می بایست در جائی که به طبیعت و فرهنگ منطقه ای آسیب می رساند به حداقل برسد .
- می بایست برای یافتن راه حل مناسب و مورد توافق طرفین در اختلافاتی که بر سر موضوع دست یابی به مسیر صعود با مالکین زمین ها و مسئولین و گروهها به وجود می آید ، مذاکره کرد .
- فعالانه در راه تحکیم و عمومی سازی قوانین حامی محیط زیست و بوجود آوردن زیر ساخت های ضروری اقدام می کنیم .
- با گروههای کوهنوردی و سایر تشکلهای زیست محیطی در مسائل سیاسی که به حفظ طبیعت و حوزه های پیرامون آن مربوط می شود ، همراه می شویم .

بند ۸ – سبک و شیوه
اصل اخلاقی :
” مشخص بودن کیفیت اجرای یک برنامه و روشهای حل مشکلات موجود درآن ، بسیار مهمتر از پرداختن به خود مشکل است . اینکه چگونه به مسائل بپردازیم مهمتر از آن است که صرفا به یک مسئله ( بصورت موردی ) پرداخته شود . ما سعی داریم اثری از خود در طبیعت بر جای نگذاریم . ”
توصیه های بیانیه تیرول :
- سعی داریم ویژگی های اصلی و ذاتی مناطق صعود را حفظ کنیم . خصوصا آنهائی که ارزش تاریخی دارند . این موضوع بدین معناست که کوهنوردان نباید حمایت های ثابت را در مسیر های موجود افزایش دهند . مگر در مواردی که با مردم محلی اتفاق نظر بدست آید و از طریق توافق نامه ، نخستین صعودکنندگان سطح ثابت گذاری ، جایگزین کردن ابزار جدید یا خارج کردن ابزار موجود را تغییر دهند .
- ما به گوناگونی رفتارها و رسوم منطقه ای احترام می گذاریم و قصد نداریم دیدگاههای خود را بر فرهنگ کوهنوردی دیگران تحمیل کرده یا انتظار نداریم روش آنها روی ما تحمیل شود .
- صخره ها و کوه ها منابع محدودی برای فعالیت و ماجراجوئی هستند و می بایست بین کوهنوردانی که دارای علایق فراوان و متنوع می باشند و همچنین نسل های آینده بدرستی تقسیم شوند . ما می دانیم که نسلهای آینده نیازمند یافتن راههای نو ماجراجوئی خود در این منابع محدود هستند . سعی می کنیم راهها و مسیرها را به گونه ای باز کنیم که فرصتی را از آیندگان نگیریم .
- در مناطق سنگنوردی که برای رول کوبی مانعی وجود ندارد ، مطلوب آن است که حتی در این گونه مسیرها از حداقل رول کوبی استفاده شود تا بدینوسیله به تمام سلیقه های گوناگون در صعود احترام گذاشته و فضای ایمن برای ماجراجویی های آتی راحفظ کنیم .
- مسیر هایی که از حمایتهای میانی سازگار با طبیعت برخوردار هستند نیز می توانند به اندازه مسیرهایی که نیازمند به رول کوبی می باشند ، برای کوهنوردان خلاق جذاب و امن باشند . بیشتر کوهنوردان می توانند در مورد جایگزین کردن حمایت امن طبیعی بجای استفاده از رول کوبی آموزش ببینند و باید بیاموزند که این روش در واقع ماجراجوئی بیشتری را برای آنها فراهم می کند و تجارب طبیعی و ارزشمندی را همراه دارد در عین حالیکه از نظر امنیت هم در همان سطح است ، البته فراموش نشود ایمنی زمانی بدست می آید که تکنیک های روش های صعود بدرستی آموزش داده شده باشد .
- در شرایط بحث و جدل میان گروههایی با سلیقه ها و علایق مختلف ، کوهنوردان باید از طریق مذاکره و بررسی موضوع اختلافات را حل کنند تا این تفاوت ها باعث ایجاد مشکلاتی نگردد که در نهایت امکان دسترسی آنها به منطقه رااز بین ببرد .
- هرگز نباید فشارهای اقتصادی روی مسائل اخلاقی صعود مردم یک منطقه تاثیر گذارد .
- داشتن سبک و روش خوب در مسیرهای ارتفاعات بالای کوهستان به معنای استفاده از طناب ثابت ، استفاده از داروی انرژی زا یا کپسول اکسیژن نیست .

بند ۹ – نخستین پیمایش
اصل اخلاقی :
” نخستین صعودها و گشایش مسیرها فعالیتی خلاقانه است و می بایست در حد امکان از نظر شیوه و سبک خوب و متناسب با سنت ها و معیارهای آن منطقه انجام شود و در برابر کوهنوردی محلی متعهدانه عمل نماید . در این کار نو می بایست نیاز های نسلهای آینده ی کوهنوردی را هم در نظر داشت . ”
توصیه های بیانیه تیرول :
- نخستین صعود باید از نظر زیست محیطی بی عیب و نقص انجام شود . این تلاشهای نو می بایست با قوانین محلی ، خواست مالکین زمین های منطقه و ارزشهای معنوی جامعه بومی هماهنگ باشد .
- با برش دادن سنگها و افزودن گیره ها قصد تخریت آنها را نداریم .
- درمنطقه آلپ نخستین صعودها باید منحصرا بصورت سر طناب انجام گیرد .
- بعد از احترام کامل به قواعد و رسوم محلی ، تعیین نوع و سطح حمایت ها و ثابت گذاری درمسیر برعهده نخستین گشاینده و صعودکننده است .
- درمناطقی که توسط گروه های محلی به عنوان زیستگاه حیات وحش یا محدوده های حفاظت شده مشخص شده اند ، به منظور بوجود آمدن کمترین آسیب محیطی ، می بایست از حداقل رول کوبی استفاده کرد .
- در نخستین گشایش ها و پیمایش ها می بایست با کمترین میزان سوراخ کردن و ابزار گذاری ثابت در مسیر صعود همراه باشد . ( حتی در کارگاههای ثابت هم از رول کوبی استفاده نشود ، مگر واقعا ضروری باشد . )
- مسیرهائی که شرایط انجام صعود و ماجراجویی را دارند ، می بایست تا حد امکان به شکل طبیعی خود باقی بمانند . باید به حمایت های میانی متحرک اعتماد کرد ( در جائیکه امکان آن وجود دارد . ) و رول کوبی فقط در زمان ضرورت و آنهم بر اساس شرایط مسیر استفاده نمود .
- ویژگی مستقل بودن مسیرهای مجاور نباید در اثر صعود ما در معرض خطر قرار گیرد .
- در زمان گزارش اولین صعود می بایست به جزئیات کار تا حد امکان با صحت و درستی پرداخته شود . صداقت کوهنورد و صحت گفته هایش تا زمانیکه مدارک مستدل ارائه ندهد به اثبات نمی رسد .
- کوههای ارتفاع بالا منابع محدودی هستند ، ما درمورد آنها بطور ویژه کوهنوردان را تشویق می کنیم تا بهترین روشهارا انتخاب کنند .

بند ۱۰ – حمایت مالی ، تبلیغات و روابط عمومی
اصل اخلاقی :
” همکاری بین حامیان مالی و ورزشکاران می بایست بصورت رابطه ای حرفه ای و در جهت منافع کوهنوردان تعریف شود . وظیفه ی جامعه کوهنوردی آموزش و اطلاع رسانی به افکار عمومی و رسانه ها در تمامی جنبه ها و به شیوه ای فعال می باشد . ”
توصیه های بیانیه تیرول :
- درک متقابل حامی مالی و ورزشکار برای معین کردن اهداف مشترک ضروری است . بسیاری از جنبه های ورزشهای کوهستان نیازمند مشخص شدن داشته های هر دو طرف ( ورزشکار و حامی مالی ) به گونه ای روشن و شفاف است تا بدین روش فرصت ها افزایش یابد .
- برای حفظ و افزایش سطح عملکرد ، کوهنوردان نیازمند حمایت مداوم از سوی حامیان مالی شان هستند . به همین دلیل ضروری است که حامیان حتی بعداز مجموعه ای از شکستها و عدم موفقیت ها همچنان به حمایت خود از کوهنوردان ادامه دهند . تحت هیچ شرایطی حامی مالی نمی تواند کوهنورد را مجبور به اجرای کاری کند .
- برای حضور دائم در رسانه ها می بایست مجاری ارتباطی ایجاد و ارتباط با آنهاحفظ شود .
- گزارش واقع گرایانه ی کوهنوردان از فعالیت هایشان آنها را به زحمت خواهد انداخت اما گزارش صحیح و صادقانه نه تنها اعتبار صعود آنان را افزایش می دهد بلکه به اعتبار این ورزش در نزد افکارعمومی نیز می افزاید .
- ورزشکار نهایتا خودش مسئول به نمایش گذاشتن اصول اخلاقی و روشهای عملکرد ( ذکر شده در بیانیه تیرول ) در رابطه با جوامع و محیط طبیعت نزد حامی مالی و رسانه ها و افکار عمومی است .

ترجمه و تلخیص : مینو ضابطیان و سعید صبور

خواب آلودگی در ارتفاع،خواب مرگ وتخلیه انرژی

تالیف:دکتر حمید مساعدیان

عضو کمیسیون پزشکی اتحادیه جهانی کوهنوردی

مدیر مسئول انجمن پزشکی کوهستان ایران

 خواب آلودگی در ارتفاع،خواب مرگ وتخلیه انرژی یکی از علائم ونشانه های مهم وخطرناک در ورزش کوهنوردی می باشد.عوامل مختلفی می تواند باعث بروز خواب آلودگی در هنگام کوهنوردی باشد که بعضا می تواند علامت خطری جدی وهشدار دهنده باشد. علامتی که گاها خود کوهنورد به آن بی توجه بوده وآگاهی به وضعیت خطرناک خود ندارد وبمرور زمان به مرحله خطرناکی از عدم آگاهی به زمان ومکان می رسد.این وضعیت پیش از اینکه برای خود کوهنورد جلب توجه کند می تواند هشداری جدی برای سایر همنوردان باشد وشرایط را لحظه به لحظه بحرانی تر شود. شاید بارها در طی صعود به ارتفاعات چه بصورت انفرادی وچه بصورت گروهی ،خود یا همنوردتان دچار چنین حالتی شده اید که می تواند شرایط را تا مرحله خطرناک یا اصطلاحا "خواب مرگ" پیش ببرد.

توجه به علل بروز خواب آلودگی در کوهنوردی می تواند از بروز حادثه یا فاجعه ای جدی جلوگیری کند. این امر باید بیشر متوجه سرپرست یا پزشک تیم باشد.شرایط صعود خصوصا در ساعات متوالی صعود در یک روز و درنزدیکی قله می تواند پیش زمینه فاجعه ای غیر قابل جبران وتاحد مرگ باشد.

عوامل بروزخواب آلودگی:

1- ارتفاع زدگی وبیماری حاد کوهستان :از علل اصلی خواب آلودگی در ارتفاع ومتعاقب آن ادم مغزی وادم ریوی عامل افزایش ارتفاع وکاهش فشار هوا وکمبود اکسیژن می تواند باشد.بیماری حاد کوهستان می تواند باعث خواب آلودگی ،کندی حرکات ،احساس سنگینی ،کنفیوژن یا عدم آگاهی به زمان ومکان ودرشب هنگام ووقت استراحت باعث بی خوابی وخواب سبک گردد. در طی صعود خصوصا در ارتفاع بالای 4000 متر اگر علائم خواب آلودگی به فرد دست دهد ازعلائم هشدار وخطر می تواند باشد.بی توجهی به خواب آلودگی ناشی از ارتفاع وبیماری حاد کوهستان که ناشی از ادم خفیف مغزی است می تواند کم کم منجر به علائم جدی تر وعلائم ادم مغزی شود که می تواند افت هوشیاری ومراحل پیش کما ودرنهایت بیهوشی ومرگ را بهمراه داشته باشد.پس در طی صعود وضعیت سایر همنوردان باید مورد توجه سرپرست تیم،پزشک وسایر کوهنوردان حاضر در برنامه صعود قرار گیرد ودر صورت مشاهده علائم خواب آلودگی نسبت به کاهش ارتفاع وبرطرف کردن وضعیت موجود هر چه سریعتر اقدام کرد. بهترین وموثرترین راه درمان چنین وضعیتی کاهش ارتفاع وفرود می باشد.عدم پذیرش و مقاومت در برابر کاهش ارتفاع می تواند صدمات جبران ناپذیر جانی بهمراه داشته باشد.

2-  هیپوترمی وکاهش دمای عمومی بدن: یکی از علت های اصلی خواب آلودگی در ارتفاع ، سرمای شدید ومتعاقب آن کاهش دمای عمومی بدن است.این وضعیت خصوصا در فصل زمستان (بخصوص در کشور ما) وشرایط سرما وهوای سرد پیش می آید.در برنامه های زمستانی ،در صعود از یخچالها وارتفاع بالا که هوا سردتر می باشد این وضعیت بیشتر بوجود می آید.گرم نگهداشتن بدن در طی صعود ،استفاده از مایعات گرم ،پوشش کافی وتحرک مداوم و پیوسته می تواند ریسک وخطر هیپو ترمی را  کم کند.

3- خستگی مفرط :گاها در ورزش کوهنوردی شرایطی بوجود میآید که فرد ناچارا باید مدت طولانی حتی تا 15 یا 20 ساعت ویا بیشتر بطور پیوسته به فعالیت بپردازد(در اینجا می توانید برنامه های صعودهای گذشته خود را مرور کنید).درروزهای صعود قله وهوای طوفانی که شرایط رسیدن به هدف وقله مشکل تر می شود وفرد ناچار است ساعتها به فعالیت در شرایط سخت بپردلزد خستگی مفرط بر انسان مستولی شده و در این شرایط خواب آلودگی بر انسان چیره می شود.در چنین وضعیتی کندی حرکات بدن ناشی از خستگی مفرط وضعیت را بدتر کرده وفرد کم کم بسمت خواب آلودگی پیش می رود که در صورت ادامه چنین وضعیتی ،خطر انسان را بیشتر تهدید می کند.

4- مصرف داروها:بعضی افراد بواسطه وجود بیماری های زمینه ای ناچارا از داروهای خاصی استفاده می کنند.داروهایی نظیر ضدافسردگی ها ،داروهای خواب آور وآرامبخش ها ،داروهای ضد جنون ،داروهای آنتی هیستامینیک ،داروهای کاهنده قند خون،ضد حساسیت ها ،داروهای ضد تشنج (وگاها مصرف الکل ومواد مخدر) و... از این قبیل اند. در مورد داروها علاوه بر اثرمثبت دارویی که برای بیماری خاص خود دارند می توانند باعث خواب آلودگی ورخوت وسستی فرد شوند که این وضعیت در اجرای فعالیت های ورزشی کوهنوردی فرد را دچار مشکل میکند.خواب آلودگی در اثر مصرف بعضی داروها جزو لاینفک اثرات آنهاست که می بایست توسط پزشک تجویز کننده دارو تذکرات وهشدارهای لازم به بیمار داده شود.در چنین شرایطی نسبت به تنظیم دوز دارو توسط پزشک معالج باید اقدام کرد واین وظیفه بیمار است که شرایط خود و ورزشی که انجام می دهد را به اطلاع پزشک خود برساند ویا می بایست بیمار با پزشک متخصص طب ارتفاع وپزشکی کوهستان مشورت لازم را بنماید تا از اثرات منفی این داروها در برنامه های کوهنوردی در امان باشد.اثر خواب آلودگی این داروها در حین برنامه های کوهنوردی وخصوصا در بعدازظهرها که خستگی بر فرد مستولی می شود بیشتر جلوه می کند وبیمار باید بیشتر مراقب باشد.البته امروزه داروهایی با خواص مشابه دارویی وبا اثر خواب آلودگی کمتر تولید می شود که بصورت جایگزین می توان از این داروها استفاده نمود وباید این را از پزشک درخواست نمود.

5- بی خوابی های پیش از برنامه:یکی از عوامل دیگر خواب آلودگی در برنامه های کوهنوردی صعودهای شبانه،عزیمت های شبانه به مناطق کوهنوردی (بواسطه راههای دور) وبی خوابی های زمینه ای وعدم استراحت کافی پیش از برنامه است که می تواند تاثیر قابل ملاحظه ای در حین اجرای برنامه برای کوهنورد داشته باشد. برنامه های سنگین کوهنوردی اگر با استراحت کافی پیش از برنامه همراه نباشد می تواند در حین اجرای برنامه باعث خواب آلودگی مفرط برای کوهنورد باشد که این شرایط در ارتفاع بالا که بیماری حاد کوهستان یا ارتفاع زدگی خفیف هم مزید بر علت است می تواند خواب آلودگی را تشدید کند.صعود کوهنوردان از راه های دور که بواسطه مشغلیت های کاری شبانه با وسیله نقلیه به مناطق کوهنوردی عزیمت می کنندو شب قبل از برنامه استراحت خوب وکافی ندارند می تواند وضعیت کوهنورد رادر طی برنامه تحت تاثیر منفی خواب آلودگی قراردهد.برنامه ریزی زمانی مناسب و درنظر گرفتن زمان استراحت کافی می تواند شرایط بهتر وایمن تری را برای کوهنورد فراهم کند تا با هوشیاری بیشتر وتمرکز بهتر بتواند صعود موفق تری داشته باشد.

6- گرسنگی وکاهش قند خون:یک کوهنورد خصوصا در شرایط فعالیت سنگین می بایست به وضعیت تغذیه ای خود توجه کافی داشته باشد.عدم صرف صبحانه ،عدم استفاده از میان وعده های غذایی ،بی اشتهایی ناشی از بیماری ارتفاع،عدم تنوع غذایی و... می تواند براحتی سطح قند خون کوهنوردرا کاهش داده و فرد را در ابتدا دچار بی حالی ورخوت وسستی کرده وبمرور زمان دچار خواب آلودگی کند.پس باید برای رژیم غذایی خود در پیش وحین برنامه های کوهنوردی جدی برنامه ریزی دقیق داشت.مصرف صبحانه مقوی وکم حجم ،استفاده از تنقلات واستفاده ازقندهای ساده بصورت شکلات ،شیرینی،آبنبات وبیسکویت و... بعنوان مواد قندی که براحتی هضم وجذب می شوند ومی تواند سطح قند خون را در حد نرمال ونیاز بدن نگهدارد واستفاده از مواد قندی پلیمر وچند ملکولی نظیر نان،ماکارونی،برنج ،سیب زمینی و... که بتواند ذخیره قندی وگلیکوژن کافی در کبد وسایر ارگانها نظیر عضلات را برای حداقل 8 تا12 ساعت تامین کند می تواند از افت قند خون جلوگیری کند.یک کوهنورد باید ذخیره چربی مناسب و کافی داشته باشد .داشتن ذخیره چربی مناسب در مواقع ضرورت که ذخیره قندی انسان تحلیل می رود می تواند تا حدی جایگزین ذخایر قندی کاهش یافته بدن در حین برنامه باشد.پس  توجه به تغذیه خوب وبا کیفیت می تواند از ایجاد زمینه کاهش قند خون وخواب آلودگی جلوگیری کند.اصول تغذیه خوب را درورزش کوهنوردی باید حتما آموخت و آن را در حین برنامه اجرا کرد.

7- تجمیع عوامل یادشده:همه عواملی که که در بالا بیان شد می تواند دست به دست هم داده ویک تراژدی را بیافریند. بدین واسطه یک کوهنورد باید نسبت به همه عوامل فوق دقت لازم را داشته تا این عوامل باعث بروز فاجعه ای جبران ناپذیر نشود.شرایطی را در نظر بگیرید که کوهنوردی در نهایت خستگی  در ارتفاع بالای 5 یا 6000 متر یا بالاتر و درهوای سرد 30- 40 درجه زیر صفر بخواهد بمدت 15 یا 18 ساعت به کوهنوردی سنگین بپردازد .این عوامل را سهل نگیریم وبه سلامتی خود وهمنوردان مان بیشتر توجه کنیم.عدم برنامه ریزی زمانی وبی توجهی به تمامی یا بخشی از عوامل یاد شده در بالا می تواند براحتی باعث بروز حادثه ای غیر قابل تصور وفاجعه ای بزرگ باشد. حوادثی نظیر مرگ دو تن از غارنوردان غار پرو در سالهای گذشته ،حادثه سرمازدگی ویخ زدگی اندامهای  یکی از کوهنوردان کشورمان در قله کمونیزم،فاجعه تاسف بار سقوط دکتر سعید بهالو در قله تیلیچو پیک،حادثه نانگاپاربات،حادثه برنامه زمستانی گرده آلمانها که منجر به کشته شدن دو تن از کوهنوردان خوب کشورمان شد و....همگی بنوعی از عوامل ذکر شده در بالا نشات می گرفتند.

در کوهستان همیشه حوادث در کمین است وکوهستان زاینده حوادث است – مراقب باشیم.